در نهایت بزرگواری مینویسی ....
تبریک دست خالی مرا ... با سخاوت بی حدت بپذیر ...
میگویم ....
قلب آسمانی ات را میبوسم...
و مهربانی ات را به جان میپذیرم ای دوست ...
و میدانم که روز تولد انسانها در هیچ تقویمی یافت نمیشود
مگر در قلب کسانی که به ما عشق میورزند .
سپاس که مرا و افکار مرا بپذیرایید و تحمل میکنید
امیدوارم لیاقت و ارزش این همه مهر و صفای بی دریغ رو داشته باشم ...
سپاس و عرض ادب و احترام ........................این حوا را ترانه نامیدند...